Dag...moeder
Soms voel ik mij
kwetsbaar.
zoals nu..
en zou zo
in tranen kunnen zijn
Toch verman ik mij
kom op.....
Waarom eigenlijk
laat ik mij nu
gewoon even
kwetsbaar voelen
zakdoek erbij.
Zondag uit de kerk
De taart is op.
Kleinste meis mag eerst.
een pakje met een strikje
en een trots gezichtje
Zoveel liefde van alle
meizemeisjes en zoon[s]
Manlief sloot de rij.
Met zorg
uitgekozen cadeautjes
voor mams
of met zorg gemaakt
voor mams
Zoveel liefde
het maakt mij klein
en kwetsbaar.
Wie ben ik
om van ons gezin
de moeder te zijn.
Volgens manlief:
de spil.
De weg wijzen
voor beneden
De weg wijzen
voor naar boven
Ervaring leert mij
Dat het niet mijn woorden zijn
maar juist mijn doen
of mijn laten
Ik zucht tegen manlief
"Ik kan het niet,
zo'n taak"
Een mams is tenslotte
ook maar een mens.
Manlief kent mij:
"Je kunt het"
Nu ik dit schrijf
Voel ik diep vanbinnen
iets roeren
Het gaat naast kwetsbaarheid
zitten.
Het is dankbaarheid
voor
zoveel liefde.
Ondanks fouten
zoveel goeds.
Lief zijn voor jezelf en voor de ander
zelfcompassie
fouten mag je maken
maar leer er wel van.
Het hoeft niet perfect.
Dat wil ik doorgeven
lieve kinders
Je mag fouten maken
Er wordt van je gehouden.
Wees lief en mild
voor jezelf
en voor de ander
Kwetsbaarheid en dankbaarheid
zitten naast elkaar
Voor beide heb ik wel eens
een zakdoek nodig.
plaatje: Jan Altink
