'n draadje
Het ruikt hier
naar
aarde.
aards
Een enkele
korenbloem
kleurt
hemelsblauw
Op een
half vergaan
draadje
van de lathyrus
wipt een
vogeltje
klein
groenig bruin.
ik ken hem niet.
zo klein
zo zuiver
tjilpt hij
zijn lied
In deze
grote wereld
Zijn plekje
op het half
vergane draadje
Tussen late
zomerbloeiers
Ik voel mij
verwant
met het vogeltje
Ook ik ben graag
een poosje
alleen
Om te mijmeren
te duiden
te dromen misschien.
over mijn weg
mijn taak.
Lummeltijd is
nodig
vind ik
De natuur
is daar zo'n zuivere
helende plek voor
Weg van de massa
weg van de plek
waar meeste stemmen
gelden.
Het vogeltje
op het half
vergane draadje
tjilpt zijn lied.
Niet de mening
van de massa telt
niet de meeste stemmen
geeft de doorslag
maar voor mij
een paar stemmen
een paar
mensen
Hun namen passen
op een briefje
van 2,5
bij 2,5 centimeter
[brene brown]
Die mij kennen
het goede
en het slechte
en van allebei houden
Die mening is belangrijk
voor mij.
Hun oordeel
positief of negatief
heeft waarde.
En als bron
Als uitgangspunt
Het Boek
Het aardse leven
gericht
naar hemelsblauw