Spiegelmeer
Op de heide
ben ik alleen.
maar ik voel
mij
omringd,
gekoesterd.
Door de stilte
absolute stilte.
Naakt steken de
kale takken omhoog.
Bruin oogt de heide
toch...
met veel kleurnuances.
Geritsel naast mij
Ik stop.
Drie reeën
huppelen weg.
De waterplas
is als een spiegel.
"het spiegelmeer"
Eenden dobberen rond.
Het voelt verstilt
Het stemt mij
tot nadenken.
Weemoedig,
Vergankelijk.
Met in zich
toch al
de knoppen
voor nieuw leven.
Hoop.
Ik houd van
de bloemenpracht
In de lente en de zomer.
Maar dit verstillen
van de natuur
Als terugtrekken
uit het volle leven,
verstillen,
Nadenken
Is nodig voor mij.
Stoppen met doorgaan.
Verstillen
Waarom ben ik hier
Wat doe ik hier
en
Waar ga ik heen.
Het water weerspiegeld
De hemelse lucht
Wat weerspiegel ik?
Wij wensen u/jou een gezegend kerstfeest
